Jeta e gjatë e baroneshës italiane, mike e shkrimtarëve Jeta e gjatë e baroneshës italiane, mike e shkrimtarëve

Pasi ka pirë çaj dhe ka ngrënë një copë panetone prozaike, baronesha Beatrice Monti della Corte von Rezzori, 96 vjeçe, ngrihet me shpejtësi nga kolltuku i saj në zyrën e saj me dy lartësi, e veshur nga njëra anë me libra dhe piktura nga ana tjetër, dhe do ta bëjë atë që asistenti i mirë, Edoardo, një i ri 31-vjeçar, nuk mundet: të luajë muzikë. Ai i afrohet stereos moderne, një top i bardhë i lidhur me një prizë dhe bërtet: "Alexa, un po' di Frank Sinatra, të lutem!" Makina iu bind menjëherë, ndoshta më shumë për volumin sesa për delikatesën e kërkesës, dhe të gjithë në dhomë qeshën, duke përfshirë edhe veten, duke ngushtuar sytë e saj të gjelbër. Dy herë baroneshë, Beatrice mund të mjaftonte, por edhe makinat flasin me dashamirësi. Është koleksioniste arti, librash, por mbi të gjitha tregimesh dhe miqësish. Dhe ajo është gjithmonë e gatshme të kujtojë një episod tjetër të përvojës së saj me shkrimtarët e mëdhenj.

Në fondacionin që ka drejtuar që nga vdekja e të shoqit në vitin 1998, ish-galeristja prestigjioze ka marrë tashmë, për rezidencat letrare (retreat kushtuar shkrimit), më shumë se 200 shkrimtarë. I vendosur në Toskanë, Itali, Fondacioni Santa Maddalena është, për gazetën spanjolle El País, rezidenca letrare "më e famshme dhe e veçantë". Për veçantinë do të flas më vonë, për famën me të cilën do të merrem tani. Në këtë pronë të izoluar prej 37 hektarësh, ku mbërrita më fal për makinën që më transportonte dhe nga frika se mos më dilte një rrotë, aq e keqe ishte aksesi, kishte nobeliste, si Annie Ernaux, e dalluar në 2022 dhe Olga. Tokarczuk, në 2018. Por lista e shkrimtarëve të njohur (dhe të dalluar nga çmime të rëndësishme, si Pulitzer, Booker, Princesa das Asturias, Renaudot, Costa, etj.) që kanë dashur të shkruajnë tashmë në Santa Maddalena është e gjatë: Andrew Sean Greer, Anita dhe Kiran Desai, Bruce Chatwin, Colm Tóibín, Emmanuel Carrère, Michael Ondaatje, Teju Cole, ndër shumë të tjerë. John Banville (fitues i Booker), Michael Cunningham (fitues i Pulitzer) ose Zadie Smith (autor fitues me shumë çmime) vijnë çdo vit, ndonjëherë dy ose tre herë. Por çfarë i bën ata ta duan kaq shumë këtë vend? Përgjigja e qartë është se në Santa Maddalena ata gjejnë një strehë, një vend ku nuk shqetësohen ndërsa shkruajnë, një harmoni absolute midis hapësirës, ​​kohës dhe heshtjes. Më pak e dukshme, dhe që shpjegon pse ky vendbanim është kaq i dëshirueshëm, do ta kërkoj në përvojën time. Edhe unë erdha të shkruaj. Ftesa mbërriti, me e-mail, në mënyrë të papritur. Është firmosur nga vetë baronesha e cila përveçse e famshme i pëlqen të ftojë edhe shkrimtarë të rinj. Emri im, mora vesh më vonë, ia kishte sugjeruar Alberto Manguel.