Het lange leven van de Italiaanse barones, vriend van schrijvers Het lange leven van de Italiaanse barones, vriend van schrijvers

Na het drinken van thee en het eten van een stuk prozaïsche panettone, staat barones Beatrice Monti della Corte von Rezzori, 96, in een flits op uit haar fauteuil in haar dubbelhoge kantoor, aan de ene kant bekleed met boeken en schilderijen aan de andere kant, en zal het doen wat de aardige assistent, Edoardo, een jonge man van 31, niet kan: muziek spelen. Hij nadert de moderne stereo, een witte bal aangesloten op een stopcontact, en roept: "Alexa, un po' di Frank Sinatra, please!" De machine gehoorzaamde onmiddellijk, waarschijnlijk meer vanwege het volume dan de delicatesse van het verzoek, en iedereen in de kamer lachte, ook zijzelf, terwijl ze haar groene ogen tot spleetjes kneep. Tweemaal een barones, Beatrice zou voldoende kunnen zijn, maar zelfs machines spreken vriendelijk. Ze is een verzamelaar van kunst, boeken, maar vooral van verhalen en vriendschappen. En ze staat altijd klaar om zich nog een aflevering van haar ervaring met geweldige schrijvers te herinneren.

In de stichting die ze runt sinds de dood van haar man in 1998, heeft de voormalige en prestigieuze galeriehouder al meer dan 200 schrijvers ontvangen voor literaire residenties (retraites gewijd aan schrijven). De Santa Maddalena Foundation, gevestigd in Toscane, Italië, is volgens de Spaanse krant El País de "meest bekende en bijzondere" literaire residentie. Ik zal later over de bijzonderheid praten, over de roem waar ik nu mee te maken ga krijgen. Op dit geïsoleerde landgoed van 37 hectare, waar ik aankwam met spijt van de auto die me vervoerde, en uit angst dat er een wiel zou loskomen, zo slecht de toegang was, waren er Nobelprijswinnaars, zoals Annie Ernaux, onderscheiden in 2022, en Olga Tokarczuk, in 2018. Maar de lijst van gerenommeerde schrijvers (en onderscheiden door belangrijke prijzen, zoals de Pulitzer, Booker, Princesa das Asturias, Renaudot, Costa, enz.) die al in Santa Maddalena wilden schrijven, is lang: Andrew Sean Greer, Anita en Kiran Desai, Bruce Chatwin, Colm Tóibín, Emmanuel Carrère, Michael Ondaatje, Teju Cole, onder vele anderen. John Banville (Booker-winnaar), Michael Cunningham (Pulitzer-winnaar) of Zadie Smith (meermaals bekroonde auteur) komen elk jaar, soms twee of drie keer. Maar waarom houden ze zo van deze plek? Het voor de hand liggende antwoord is dat ze in Santa Maddalena een toevluchtsoord vinden, een plek waar ze niet gestoord worden tijdens het schrijven, een absolute harmonie tussen ruimte, tijd en stilte. Het minst voor de hand liggende, en wat verklaart waarom deze woning zo wenselijk is, zal ik in mijn eigen ervaring zoeken. Ook ik kwam schrijven. De uitnodiging kwam per e-mail uit het niets. Het werd ondertekend door de barones zelf, die niet alleen beroemd is, maar ook graag jonge schrijvers uitnodigt. Mijn naam, ontdekte ik later, was hem voorgesteld door Alberto Manguel.