Μια καρναβαλική παρέλαση για να δώσει φωνή στα παιδιά της Ponta Delgada

Την περασμένη εβδομάδα, στην ενορία Fajã de Baixo, Ponta Delgada, μια μίμηση του τυπικού τραγουδιού των ψαλιδιών, των πουλιών που κατακλύζουν τις ακτές των νησιών των Αζορών, τραγουδούσαν παιδιά ηλικίας 6 έως 11 ετών, που κυκλοφορούσαν γύρω από μια παλάμη. δέντρο, υψώνοντας πλακάτ με συνθήματα.

«Τέρμα τα ναρκωτικά», «Δεν θέλουμε πια τουρισμό», «Ευτυχία και αγάπη», «Μην ρίχνεις σκουπίδια στο γρασίδι», ήταν μερικά από τα μηνύματα που παρέστησαν την Παρασκευή, στην παρέλαση που ήταν το αποκορύφωμα μιας εβδομάδας- μακρά διαδικασία, η αρχή της οποίας έμοιαζε με επίδειξη, που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του Academia Humana, του εκπαιδευτικού προγράμματος για την υποψηφιότητα της Ponta Delgada για Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Από το Πολιτιστικό Κέντρο Natália Correia, η πομπή κατευθύνθηκε προς την πλατεία της εκκλησίας Fajã de Baixo. Τα παιδιά, με πολύχρωμα κοστούμια, παρακάλεσαν την ποίηση της Natália Correia και τραγούδησαν πρωτότυπα τραγούδια, όπως το «Rock da Galinha Assassina» ή την παρωδία «Funk da Fajã de Baixo».

Η παρέλαση, με χορογραφημένες στιγμές και άλλες στιγμές ελευθερίας, ακολούθησε τη σκυτάλη της Lívia Diniz, της καλλιτέχνιδας που διοργανώνει «καρναβαλικά μπλοκ» στη Βραζιλία με χιλιάδες παιδιά και που βρέθηκε στο Σάο Μιγκέλ για δέκα ημέρες ειδικά για την πρωτοβουλία με τίτλο «Αν αυτά Οι δρόμοι ήταν δικοί μας…»

«Τα παιδιά έφτασαν, δημιούργησαν μαγικούς χαρακτήρες και άρχισαν να φτιάχνουν κοστούμια για τους χαρακτήρες, χτίζοντας το δικό τους σύμπαν. Δημιουργήθηκε μια ιδέα για κάθε χαρακτήρα και μια ιδέα για το «μπλοκ» [desfile]», εξήγησε η Lívia Diniz στο πρακτορείο Lusa.

Πιο «σημαντική» από την τελική παράσταση ήταν η «διαδικασία όλη την εβδομάδα». Τα παιδιά έφτιαξαν τα δικά τους κοστούμια και αποφάσισαν, από κοινού, την ιδέα της πομπής μέσα από μια συνέλευση που καθόριζε το είδος της μουσικής, τους ρυθμούς και την οργάνωση της πομπής.

«Στη Συνέλευση κάποιοι υπερασπίστηκαν ότι η παρέλαση έπρεπε να έχει μόνο ροκ μουσική, άλλοι όχι. Μετά τη συζήτηση κάποιοι άλλαξαν γνώμη. Μετά ψήφισαν να επιλέξουν τα beats. Αυτό είναι μέρος μιας διαδικασίας πειραματισμού με τη συμμετοχική δημοκρατία», υπογράμμισε.

Η δημιουργία της επίδειξης μόδας λοιπόν επιδίωξε να προσελκύσει την ατομική φαντασία των παιδιών ενώ «ενίσχυε» τη «συλλογική διάσταση».

«Ώστε [ως crianças] να αποτελούν τη στάση και τον λόγο των πολιτικών αρχών. Αυτά τα πολιτικά όργανα δεν χρειάζεται να στεναχωριούνται. Το να κάνεις πολιτική, να παίρνεις συλλογικές αποφάσεις, δεν χρειάζεται να είναι βαρετό. Μπορεί να είναι διασκεδαστικό. Αυτός ο μικρός σπόρος προσπαθούμε να φυτέψουμε».

Η Matilde Oliveira, 7 ετών, ήταν μεταξύ των παιδιών που συμμετείχαν στην παρέλαση, κρατώντας μια αφίσα που ζητούσε την απόρριψη των ναρκωτικών. Δημιούργησε ένα κοστούμι «gatoleta», ένα μείγμα γάτας και πεταλούδας, και αποκάλυψε ότι του αρέσει πολύ το καρναβάλι γιατί είναι «συνώνυμο της αγάπης και της χαράς».

«Ήμασταν σε μια δραστηριότητα που έπρεπε να γράψουμε κάτι για να βελτιώσουμε τους δρόμους. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα που έχουν οι άνθρωποι με τα ναρκωτικά, ένας τρόπος για να βελτιωθεί η κατάσταση ήταν να λένε όχι στα ναρκωτικά», είπε.

Ήδη η Μαρία Σάντος, 6 ετών, ντυμένη γαλάζια πεταλούδα, βρήκε την ευκαιρία να ειδοποιήσει τα «άλλα αγόρια της ρύπανσης» στο νησί.

«Η αφίσα μου έλεγε ότι ήθελα λιγότερη ρύπανση για τον κόσμο και λιγότερα αυτοκίνητα στους δρόμους. Τα αυτοκίνητα μολύνουν το περιβάλλον και τα σκουπίδια με ενοχλούν».

Στην παρέλαση υπάρχουν πολλά μηνύματα. Ο Χοακίμ Μπατίστα, 6 ετών και ντυμένος ως «Σούπερ Ήρωας Χοακίμ», ζήτησε «ειρήνη και αγάπη» γιατί υπερασπίζεται ότι «οι άνθρωποι πρέπει να είναι πιο αγαπημένοι και χαρούμενοι».

Η Σοφία Αλμπεργάρια, «χορεύτρια με χρυσαφένια και κόκκινα μαλλιά», επισήμανε την κριτική στον τουρισμό: «Η αφίσα μου έλεγε ότι ο τουρισμός είναι κακός γιατί μολύνει πολύ την πόλη και το νησί μας».

Το έργο, το οποίο ενθαρρύνει τη συμμετοχή των παιδιών στα κοινά, είχε τη συνεργασία του μαέστρου Marco Torre και του Habitat, μια πλατφόρμα προβληματισμού στο νησί São Miguel.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της υποψηφιότητας της Ponta Delgada για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2027 (η δουλειά της οποίας δεν τελειώνει μέχρι τον Μάρτιο, αν και η Évora έχει ήδη ανακηρυχθεί νικητής), António Pedro Lopes, δικαιολόγησε το έργο με την ανάγκη δημιουργίας «προσφορών ικανών ενδυνάμωση των ανθρώπων. παιδιά».

«Βασικά, έχει να κάνει με την κατανόηση του πώς οι ενήλικες μπορούν να υποστηρίξουν το όνειρο, τη φαντασία και να συμβάλουν στο να γίνει το παιδί ενεργός πολίτης, που έχει φωνή και κάτι να πει, που έχει φαντασία και τρόπο να συνεισφέρει στον κόσμο.

Ο António Pedro Lopes τόνισε ιδιαίτερα τη «μαθησιακή διαδικασία» των παιδιών καθ' όλη τη διάρκεια των συνεδριών, όπου έγινε προσπάθεια να «προκληθεί η διάσταση του πολίτη» των μικρών μέσα από ένα εορταστικό πλαίσιο.

«Το Καρναβάλι είναι επίσης ένα σχολείο γνώσης που φέρνει πολλή γνώση και εν τέλει λέει μια ιστορία. Συγκεντρώνει μια κοινότητα γύρω από μια ιστορία, με κοινωνικό ή κριτικό περιεχόμενο».

Από αυτή την άποψη, η Lívia Diniz πιστεύει ότι εάν οι ενήλικες «δώσουν τη θέση τους στον αυθορμητισμό και τη χαρά» των παιδιών, ο μετασχηματισμός της κοινωνίας «θα ήταν πολύ πιο άνετος».

«Τα παιδιά είναι σαν μια ρωγμή του χρόνου. Έχουν πρόσβαση σε ορισμένες πληροφορίες από τις οποίες δεν επωφελούμαστε επειδή δεν τους επιτρέπουμε να εκφραστούν. Όταν ανοίγουμε αυτόν τον χώρο ακρόασης, δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να κάνουν πρόβες για διαφορετικά μέλλοντα, ανοίγονται νέοι κόσμοι».

Βασικά, και όπως τραγούδησαν τα ίδια τα παιδιά, έχει να κάνει με το χτίσιμο ενός μέλλοντος με «ελευθερία στην καρδιά»: «αυτό που θέλω είναι το μέλλον, χωρίς τοίχους και τρύπες, με ανανάδες που σκάνε και πλάσματα να εφεύρουν».

RPYP // TDI